Verdieping vrijheid van meningsuiting

Het recht op vrijheid van meningsuiting betekent dat je mag uitkomen voor je mening en dat je overal informatie mag verzamelen, zodat je je ergens een mening over kunt vormen.

Wat weet jij van vrijheid van meningsuiting in Turkije? Schrijf in steekwoorden op wat je weet over in hoeverre de inwoners van Turkije gebruik kunnen maken van hun recht op vrijheid van meningsuiting op. En bespreek dit met je groepje.

Jullie kunnen ook van deze linkjes gebruik maken.

Vrijheid van meningsuiting in Turkije 

Journalisten in de cel

Internet censuur in Turkije 

Dit vindt Amnesty over het recht op vrijheid van meningsuiting in Turkije

In Turkije zijn kranten en radio- en televisiezenders niet vrij om het nieuws te vertellen dat zij willen. Met andere woorden: de regering legt de media censuur op. Daardoor verspreiden de media maar één mening: die van de regering. Het gevolg is dat mensen geen andere meningen meer horen, bijvoorbeeld van politici die het niet eens zijn met de regering.

Op die manier horen Turken alleen nog maar ‘reclame’ voor de regering. Zo wordt het steeds moelijker om erachter te komen of de regering het goed doet of juist niet. Het is eigenlijk hetzelfde als je informatie zoekt over bijvoorbeeld een nieuwe telefoon die je wilt kopen. Als je op internet alleen maar reclame vindt van de fabrikant van die telefoon, weet je niet of de telefoon echt goed is of niet. Je kunt pas echt je eigen mening vormen over de telefoon als je reviews van andere gebruikers leest.

Als de media kritiek hebben op de regering, dan kunnen ze bestraft worden. Er zitten zo’n 120 journalisten in de gevangenis. Ook mogen sommige kranten niet meer verschijnen en zijn websites die kritische berichten over de regering postte, geblokkeerd. In totaal zijn zeker 165 televisiestations, persdiensten, kranten, tijdschriften, radiozenders en uitgeverijen gesloten. Bijna alle media zijn daardoor nu in het bezit of staan onder controle van de regering. Die brengen alleen positief nieuws over de regering Erdoğan.

Sinds april 2017 is het nog moeilijker om in Turkije voor je mening uit te komen. Er kwam toen een wet die bepaalt dat een vergunning nodig is voor het plaatsen van online-video’s. Ben je kritisch over de regering, dan krijg je geen vergunning. Zo zorgt president Erdoğan ervoor dat er in de media nog minder kritische berichten over hem verschijnen.

Dat journalisten buitenspel worden gezet, is niet nieuw. In de vorige eeuw hadden journalisten het ook zwaar. Als ze iets schreven wat de leiders niet wilden, kon het gebeuren dat ze opeens ‘verdwenen’. Dan werden ze op een onbekende plek gevangengehouden of werden ze vermoord en op een geheime plaats begraven.

Waarom is het recht op het vrijuit zoeken naar informatie gekoppeld aan het recht op vrijheid van meningsuiting?

Wat is censuur?

Wat kun jij vinden op internet over recente arrestaties in Turkije?

Schrijf bij alles wat je vindt:

• Wie is er gearresteerd?
• Beroep?
• Wanneer?
• Waarom?
• Aanklacht?